Hoe dansen kan helpen bij het ervaren van je eigen ruimte en grenzen
"Denk aan een persoon waarbij je spanning voelt." Zo begon de uitleg van de dansoefening die we gingen doen. Vervolgens gingen we al dansend uiting geven aan de gevoelens die naar boven kwamen als we aan die persoon dachten.
Opmerkelijk genoeg zou je denken dat je dan niet weet wat je 'moet' doen. Maar we hadden inmiddels al een aantal oefeningen gedaan waarbij we simpelweg de impulsen van ons lichaam volgden, en dat beviel me veel beter dan het volgen van vaste danspassen. Daarom ging ik deze oefening met vertrouwen tegemoet.
Ik dacht aan een persoon waarbij ik spanning voelde en ging al dansend het gesprek aan. In het begin voelde ik me heel klein en boos. Ik wilde ruimte om me heen creëren, maar ik voelde me beperkt door de aanwezigheid van de andere persoon. Mijn handen maakten strakke bewegingen, alsof ik mensen van me afduwde. Het leek op vechten, alsof ik mijn eigen ruimte moest verdedigen. Later overviel me een gevoel van verdriet. Mijn keel voelde strak aan, en ik probeerde een brok in mijn keel weg te slikken. Het verdriet bewoog van mijn keel naar mijn buik en weer terug. De afduwende bewegingen maakten plaats voor zachtere bewegingen vanuit mijn buik. Ik wilde mezelf uiten. Daarna veranderden mijn bewegingen in meer ontvangende bewegingen. Mijn handen gingen de lucht in en mijn hoofd volgde. Mijn aandacht verschoof nu van de andere persoon naar mezelf. Het verdriet verdween en maakte plaats voor vreugde. Ik voelde ruimte om me heen en kon met grotere bewegingen dansen. De andere persoon was nog steeds in de buurt, maar in de eigen ruimte. Dit zorgde ervoor dat ik me lichter voelde en vrijer kon dansen.
Het is verbazingwekkend hoe deze dansoefening me heeft geholpen om mijn gedrag tijdens conflicten en confrontaties te begrijpen. Meestal ga ik in de verdediging en voel ik de drang om mezelf te beschermen. Dat doe ik met felheid en uitgaande bewegingen, wat voortkomt uit woede en mijn vechtlust op dat moment. Het is niet dat ik de confrontatie aanga door te vechten, integendeel, ik trek me terug door mijn hardheid te tonen en mensen van me af te duwen. Het gebeurt wanneer anderen mijn grenzen overschrijden en in mijn persoonlijke ruimte komen. Dan voel ik de behoefte om mijn grenzen strak te bewaken en mijn eigen ruimte te verdedigen. Onder dit alles schuilt verdriet; het gevoel dat ik anderen te dichtbij laat komen wat ten koste gaat van mijn eigen ruimte. Dus van mijn eigen behoeften, wensen en verlangens. Ik wil verbinding met behoud van mijn eigen ruimte. Als ik mezelf klein houd, wordt mijn ruimte ook klein. Mijn bewegingsvrijheid wordt beperkt, wat boosheid en verdriet veroorzaakt.
Als ik mezelf klein houd, wordt mijn ruimte ook klein. Mijn bewegingsvrijheid wordt beperkt, wat boosheid en verdriet veroorzaakt.
Ik heb eerder een oefening gedaan waarbij de coach steeds dichterbij kwam staan. Ik zette steeds een stap naar achteren tot ik bij de muur stond en niet verder kon. Toch deed ik niets. Ze kwam dichterbij en ik liet het gebeuren. Ze leerde me dat ik 'stop' mocht zeggen. Dat klinkt vanzelfsprekend, maar het was gewoon niet in me opgekomen.
De uitgaande, afwerende beweging is zowel een verdediging als een vorm van geven. Het is constant geven aan anderen en daarbij steeds een stapje terugdoen. Pas toen de beweging veranderde naar een ontvangende beweging, niet langer gericht op anderen maar op het leven zelf, kon ik vreugde ervaren. Dit gaf me ruimte. Toen ik mijn aandacht op mezelf richtte, verdween de behoefte om anderen af te weren of te geven. Ik kon gewoon plezier hebben op mijn eigen plek.
Als het gaat om het stellen van grenzen en ruimte innemen, wordt vaak gesproken over 'nee' zeggen. Het idee is dat je strikt op je grenzen gaat zitten, misschien zelfs in de verdediging. Maar uiteindelijk is het belangrijk om niet alleen bewust te zijn van je grenzen, maar ook van je ruimte. Dit geeft een andere kijk op de zaak. Ruimte innemen betekent 'ja' zeggen tegen jezelf, je dromen, verlangens, behoeften en waarden. Het betekent 'ja' zeggen tegen wat jij wilt in het leven.
Ruimte innemen betekent 'ja' zeggen tegen jezelf, je dromen, verlangens, behoeften en waarden. Het betekent 'ja' zeggen tegen wat jij wilt in het leven.
Tijdens deze dansoefening heb ik mogen ervaren dat het innemen van mijn eigen ruimte niet ten koste gaat van anderen, wat ik eerder dacht. Als ik mijn ruimte inneem, word ik me ook bewust van mijn grenzen. Deze grenzen zijn de dingen waar ik 'nee' tegen zeg om 'ja' te kunnen zeggen tegen mijn eigen behoeften en verlangens. Dit heeft niets te maken met egoïsme, wat vaak een struikelblok is voor mensen die altijd anderen willen plezieren. Ze denken dat 'ja' zeggen tegen zichzelf automatisch 'nee' zeggen tegen anderen inhoudt.
In de dansoefening ontdekte ik juist dat toen mijn aandacht voortdurend gericht was op anderen, ik vooral bezig was met mezelf verdedigen en 'nee' zeggen. Dit maakte me prikkelbaar, boos en opgefokt, zowel emotioneel als in mijn bewegingen. Pas toen ik ruimte begon in te nemen, keerde mijn aandacht terug naar mezelf. Dit bracht lichtheid en vreugde. Door de aandacht naar jezelf terug te brengen, verschuift 'nee' zeggen naar 'ja' zeggen. Het draait niet langer om wat je niet meer wilt dat anderen doen, maar om wat je zelf wilt doen.
Ervaar hoe het is om je ruimte in te nemen
Vrijdag 26 januari geven Evelyne en ik de workshop Ondersteboven. Een verrassende combinatie van intuïtief schrijven en pilates waarbij je heel goed gaat ervaren wat lichaam en geest elkaar te vertellen hebben. Meer info vind je hier.
Reserveer je plek nu door een mail te sturen naar info@gwynethleermakers.nl
Activiteiten op Sparrenveld
Wil je weten wat wij nog meer organiseren? Bekijk hier de agenda van Sparrenveld.